Wielu ludzi uważa, że wygląda lepiej z opalenizną. Pomimo tego, że ekspozycja na światło UV niesie ze sobą konsekwencje zdrowotne, wiele osób nie rezygnuje z przebywania na słońcu. Nierównomierna pigmentacja to bardzo częsta przyczyna wizyt w gabinecie kosmetologa i dermatologa. Dziś o tym co składa się na skuteczną terapię przebarwień.
Opalenizna jest reakcją obronną skóry. Komórki odpowiedzialne za pojawianie się koloru na skórze mają głównie za zadanie ochronę DNA przed uszkodzeniami na poziomie jądra komórkowego (prowadzącymi na przykład do nowotworów).
Aby pojawiła się opalenizna, w skórze, pod wpływem promieniowania UV, musi dojść do kaskady reakcji z udziałem enzymów, hormonów i białek.
W zależności od istnienia, równolegle z ekspozycją na słońce, różnych czynników (ciąża, leki światłouczulające, zaburzenia hormonalne, przewlekłe przegrzewanie, stres) dochodzi do powstawania przebarwień, czyli miejscowego silniejszego nagromadzenia barwnika.
Pierwszą i najważniejszą regułą w terapii przebarwień jest rezygnacja z bezpośredniej ekspozycji skóry na słońce. Bez tego elementu, nie powinno się w ogóle poddawać zabiegom wyłuszczającym melaninę, gdyż skóra w tego typu terapiach robi się wrażliwsza na promieniowanie UV. Może to paradoksalnie doprowadzić do powstania rozleglejszych przebarwień.
W kwestii ochrony możemy wyróżnić kilka działań: stosowanie kremów z filtrem UV, pozostawanie w cieniu, noszenie kapelusza lub specjalnych ekranów z filtrami, zaopatrywanie skóry oraz całego organizmu w antyoksydanty, regulacja pH i unikanie przegrzewania (np. depilacja wąsika ciepłym woskiem). Bez stosowania powyższych usuwanie przebarwień będzie obciążone ryzykiem powstania większych zmian barwnikowych.
Przed terapią: należy wykonać badania krwi i ustalić w trakcie konsultacji kosmetologicznej przyczynę, głębokość i umiejscowienie przebarwień. Listę badań dostaniecie po zapisaniu się na newsletter.
Po konsultacji zostanie również rozpisana pielęgnacja domowa oraz inne zalecenia (w tym zalecenia dietetyczne i suplementacja).
Konsultacja jest niezbędnym elementem terapii. Dobrze na początku przeznaczyć fundusze zaplanowane na zabiegi właśnie na diagnostykę i pielęgnację domową. Wówczas zabiegi wykonywane w późniejszym czasie w gabinecie będą bardziej skuteczne i prawdopodobnie będzie można wykonać ich mniej.
Osoby regularnie korzystające z solarium, są w znacznym stopniu narażone na nierównomierne gromadzenie barwnika w skórze oraz procesy karcinogenezy (nowotworowe). W badaniach prowadzonych nad zmianami pigmentacyjnymi osób korzystających z solarium zaobserwowano, że są one podobne do tych, które powstają w wyniku fotochemioterapii z użyciem leków światłouczulających.
Pojawiły się również doniesienia, że stres może nasilać tendencję do powstawania przebarwień. Wykazano zależność między podwyższonym poziomem adrenokortykotropiny (ACTH), a aktywacją melanocytów. Dlatego w kompleksowej terapii przebarwień bada się poziom hormonu ACTH i edukuje pacjentów w kwestii radzenia sobie ze stresem.
Czasami bardzo proste błędy pielęgnacyjne doprowadzają do skomplikowanych problemów. Pielęgnacja skóry z przebarwieniami, to stawianie na utrzymanie prawidłowej bariery naskórkowej oraz rezygnacja z zasadowych środków myjących, które tą barierę będą uszkadzały, a także stwarzały korzystne warunki dla enzymu aktywującego proces powstawania barwnika.
Sumienne stosowanie ochrony przeciwsłonecznej przez cały rok, a także zaopatrzanie skóry w antyoksydanty to niezbędne elementy terapii. Odpowiednia codzienna pielęgnacja to 80% skutecznej terapii przebarwień.
Jedynie podejście kompleksowe, wielowymiarowe może zagwarantować poprawę. Odchodzi się już na szczęście w kosmetologii od objawowego działania na rzecz celowanej terapii na podstawie diagnostyki i wywiadu zdrowotnego.
Przebarwienia są problemem trudnym do rozwiązania, terapia jest długa, nie zawsze przynosi dobre rezultaty i często ma charakter nawrotowy. Dlatego tak ważna jest prewencja i za wszelką cenę niedopuszczanie do powstawania tych zmian na skórze.